RESET MET DE S VAN SOFIE, SPIEGEL EN SPARRINGPARTNER VOOR MEER GOESTING IN LEVEN & WERK

Over scheidsrechters, spelers, supporters en perfectionisme

Over scheidsrechters, spelers, supporters en perfectionisme

Op de radio hoorde ik gisteren een interview over het gebruik van een camera in het voetbal om de scheidsrechter te ondersteunen bij het nemen van juiste beslissingen. Omdat onze beide zonen voetbal spelen, sta ik wel eens een keer naast het veld. Niet enkel een schouwspel op het gras, ook naast de lijn valt er wat te beleven! Zeker wanneer er supporters aanwezig zijn die zich moeilijk kunnen verzoenen met de beslissingen van de scheidsrechter. Roepen, tieren, brullen, schelden, het gebeurt allemaal. Ook spelers zelf kunnen er wat van. Het adagio ‘de scheidsrechter heeft altijd gelijk’, is geen vanzelfsprekendheid. En natuurlijk, soms neemt een scheidsrechter een foute beslissing. De ene scheids al wat vaker dan de andere. Ook hier geldt waarschijnlijk dat de beste stuurlui aan wal staan.

Ik wil me niet uitspreken over de vraag of technologische hulpmiddelen in het voetbal wenselijk zijn. Wel vind ik de discussie typisch voor onze samenleving. Een samenleving waar perfectionisme en maakbaarheid hoogtij vieren, waar fouten en tegenslagen niet in het perfecte plaatje passen. In onze happy shiny facebook-wereld is er weinig ruimte voor imperfectie en tegenslagen. Het leven is echter niet altijd 100% fair. Shit happens, of je dat nu wil of niet. Een camera-referee, om maar iets te noemen,  gaat ons niet helpen om daar beter mee om te leren gaan. Integendeel zelfs, het versterkt de illusie van perfectionisme. Terwijl het net super belangrijk is voor onze veerkracht om tegenslagen en negatieve ervaringen een plek te geven. Het voetbalveld lijkt me een prima plek om ons daarin te oefenen. Want het voetbalspel is niet altijd rozengeur en maneschijn, c’est la vie... .