Schrap de zever

De mensen die mij kennen, weten dat ik mezelf in mijn job al eens ‘amateuristisch’ vind. Waarmee ik eigenlijk bedoel dat ik alles nogal eenvoudig en straight-on benader, zonder dure woorden en ‘management-taal’. Systemen uitrollen, veranderingen in een strakke planning gieten, metingen … Ik heb er een allergie voor. Op dagen dat ik wat minder in mijn vel zit, leidt dat gevoel van amateurisme tot angst dat ik wel eens door de mand zou kunnen vallen (omdat er geen theorie of systeem is om me op te vangen). Op dagen waarop ik me sterk voel, ben ik er apetrots op en durf ik weer voluit ‘gaan’. Het lastige is dat je in de praktijk van elke dag vaak botst op systemen en constructies die zorgen voor weinig meerwaarde en veel stress. Deze zijn echter absoluut niet zinvol, hoewel de meeste mensen denken van wel. Ah ja, we zijn het zo gewend, we hebben het zo geleerd of we gaan ervan uit dat onze medemens (collega of medewerker) naar zijn werk komt om te profiteren en zeker niet om zijn best te doen. Terwijl uiteindelijk iedereen toch van betekenis wil zijn. Natuurlijk zijn er altijd uitzonderingen te vinden, maar laat ons daar vooral niet op focussen (al wat je aandacht geeft groeit, je weet wel). En als je toch op zo’n uitzondering botst, bekijk dan eerst eens of die collega dat misschien zo geleerd heeft in zijn werksetting (omdat hij bijvoorbeeld na een fout of initiatief telkens teruggeloten werd en dus geleerd heeft uit te kijken vooraleer zijn nek uit te steken. Om maar iets te zeggen).

Terug naar het amateurisme. Op ‘goede dagen’ beschouw ik het dus als een woord met een zeer positieve bijklank. En nadat ik afgelopen week het boek ‘Het ministerie van werkplezier’ verslonden had, wist ik weer helemaal waarom. Het gaat niet om de grote kaders, de grote theorieën, de blabla. Het draait om menselijkheid, onderlinge relaties en gezond verstand. Dat is de essentie en al de rest is zever. We hebben Kwetsbaarheid, Integriteit, Eigenzinnigheid en Moed nodig, aldus journaliste Ilse Ceulemans. En bij dat laatste sluit ‘Het nieuwe mentaal’ van Elke Geeraerts naadloos bij aan. Deze neuropsychologe pleit in haar boek ook voor LEF. Lef om als mens je eigen leven veerkrachtig aan te pakken en door te zetten, lef om als bedrijf  in te zetten op betrokkenheid en vertrouwen. En de moed om dat gewoon te doen. Elke dag opnieuw.

Cut the crap dus, lang leve de essentie.
Bedankt Ilse en Elke voor jullie inspiratie!