Kiezen is verliezen. Zo hebben we het geleerd. Ik durf dat tegenspreken.
Natuurlijk is het zo dat je iets mist door te kiezen voor het ene en niet voor het andere. Dus we winnen het ene en we verliezen het andere. Wat gebeurt er dan meestal? We staren ons blind op datgene wat we missen (het andere). Dat voelt natuurlijk niet fijn, waardoor je toch de neiging hebt om dan maar niet te kiezen en het allemaal te doen. Waarvan je dan ook weer zo moe wordt, dat je op het einde van de dag dan toch vaak kiest voor de gemakkelijkste weg of datgene wat je gewoon bent om te doen (die zak chips in de zetel, als ik uit eigen ervaring mag spreken ;-)).
Je kan je echter ook aandacht geven aan datgene wat je net allemaal wint door voor het ene te kiezen. Als ik bijvoorbeeld een avondje thuis blijf en dus niet naar dat feestje ga (activiteit nummer 5 dit weekend), kan ik opladen en daarna weer fris andere dingen doen. Of als ik ga wandelen en niet achter mijn facebook blijf plakken, doe ik nieuwe energie op en kan ik met een fris hoofd aan dat project beginnen. Of ik kan even de tijd nemen om een babbel te doen met iemand die ik tegen kom in plaats van door te rushen naar het volgende wat op mijn to-do-lijst-die-zo-overvol-is-dat-het-sowieso-stress-oplevert, staat. Dat levert me dan weer een gevoel van verbinding op zodat ik me weer sterker in mijn schoenen voel staan.
Dus als je voelt dat je keuzestress hebt, dat je niet kan kiezen of dat je alles wil, stel jezelf eens de vraag: wat levert het mij op als ik iets NIET doe? Want kiezen is niet verliezen!