Surprise surprise !!!

Vorige week werd ik 40. Een mijlpaal, zo vond ik. Zeker na mijn struggles vorig jaar, was ik vast besloten om van het jaar waarin ik 40 werd, een TOPjaar te maken. En ja hoor, ik was goed bezig, het was helemaal aan het lukken! Tot die verjaardag dichter bij sloop en daarmee ook de twijfels … Was het wel zo top? En heb ik wel voldoende mijn keuzes gemaakt? Was het zo wel goed genoeg? Want toch nog niet alles is zoals ik het helemaal wil. En ‘de knop omdraaien’ blijft toch wel een uitdaging voor een bezige bij zoals ik. En … .
Achteraf bekeken, is de ‘diagnose’ duidelijk: een klassiek geval van ‘al-wat-je-aandacht-geeft-groeit’. Bedoeling is natuurlijk dat je aandacht geeft aan al wat wél goed gaat en niet aan wat (nog) niet in orde is. Want daardoor groeit die twijfel en ga je sputteren.
Opmerkelijk hoe snel je toch weer door een negatieve bril kijkt. Uiteindelijk is ‘reSetten’ geen eenmalige actie. Het is een kwestie van steeds terug die draad oppikken, te beseffen dat het niet allemaal ineens 100% moet én jezelf blijven trainen om het leven van de sunny side up te bekijken!
Gelukkig heb ik dat weer beseft tijdens de verrassings-tweedaagse die ik mocht beleven. Wat trouwens niet zo evident was voor mij, tussen haakjes. Ik organiseer graag, maar ben liever niet ‘het onderwerp van’. Toch was het écht súúúper; ik heb er met volle teugen van genoten!
En dit jaar is én blijft een TOPjaar. Want het leven is uiteindelijk datgene wat je er zelf van maakt. En ja, shit happens, maar dan nog heb je de keuze hoe je naar dingen kijkt. Dus ik kies ervoor om aandacht te geven aan wat werkt, wat goed gaat, waar ik dankbaar voor ben. Want dat groeit!
Doe mee aan die opwaartse spiraal van positieve aandacht. Je zal aangenaam verrast zijn door de sprankelende gevolgen!