Ik zal het maar meteen verklappen, ik ben fan van mensen én dingen ‘met een hoek af’ zoals we in de Kempen zeggen. Niet zo’n scherpe hoek waaraan je je pijn doet natuurlijk. Wel zo’n tof klein scheef randje, waardoor het wat minder serieus en ja, ook wat minder perfect is. Want perfect bestaat niet.
Wil dat zeggen dat het er niet ernstig aan toe mag gaan? Uiteraard wel. Alleen niet té ;-). Het helpt je relativeren, het brengt vreugde, het haalt de druk wat van de ketel. Want altijd alles serieus, mooi gepolijst, volgens het boekje, volgens de (hoge) verwachtingen, zo werkt het in het echte leven niet. Toch?
Wil dat zeggen dat het allemaal zot en vrij en onzinnig moet zijn? Uiteraard niet! Het biedt wel een soort tegengewicht. De lat hoog leggen en ergens voor gaan, ik ben voorstander. Tegelijk mag de druk er op tijd en stond ook af en moet er niks. Ook daar ben ik voorstander van. Want dat wordt vandaag de dag te weinig gewaardeerd én gehonoreerd.
Ik vind het alleszins een fijn idee om de ‘zin’ van het leven of van dingen die je doet/bent af te wegen aan de hand van 2 vragen:
1/Heeft het zin? Met andere woorden, draagt het bij aan iets?
2/Geeft het zin? Anders gezegd, geeft het goesting, is het fun of word je er een blijer mens van?
Dus, ik ga voor ‘een serieuze hoek af’, waarbij de ‘zin’ in beide betekenissen een plaatsje krijgt. Waarbij het ernstig en serieus mag zijn zonder dat het de lol uit het leven perst.
Hoe zit het bij jou? Mag er bij jou af en toe een hoekske af zijn?